Het domein van de Comtesse de Dordogne ligt precies op de voormalige plaats van de smederijen uit de 17e eeuw.
Deze belangrijke smederij van seigneuriale oorsprong is een van de oudste in de Périgord (reeds vermeld in de 16e eeuw). In de 18e eeuw produceerde de smederij gietijzer en "clincaillerie" ofwel ijzerwaren. In 1811 was er een oven en een smidsvuur en werd er 60.000 kilo smeedijzer geproduceerd. Het werd rond 1820 gekocht door Festugière, die ook eigenaar was van de Forge-Neuve, in Saint-Cernin de Reilhac, en de Forge d'Ans, op de Auvézère. Tussen 1828 en 1835 werd het uitgebreid met een hal met drie walserijen en pudelovens, naast een maar liefst 11m hoge oven. In het midden van de 19e eeuw luidden nieuwe industriële technieken het snelle verval in van de smederijen van de Périgord. Het werk werd gestaakt in 1868. De gebouwen werden gebruikt als distilleerderij en vervolgens als kaolienmaalderij (tot 1940). Rond 1955 werden de gebouwen gebruikt voor de bouw van een zuivelfabriek en vervolgens van een theater.
Is dit wellicht het begin van een nieuw verhaal...?
